Grensafstand: +/- 24 km.
Wandelafstand: +/- 30 km.
Ligging: provincie Limburg
Door het warme weer in juli werd onze verkenning langs de grens even uitgesteld. Begin augustus werd dan toch de verplaatsing gemaakt richting één van de noordelijkste gemeentes van Limburg. Het was fris en licht bewolkt op deze vroege ochtend, ideaal dus om weer op zoek te gaan naar het onverwachte langs de grens. We plaatsten de auto aan de Zuid Willemsvaart, want daar was immers onze vorige tocht geëindigd.
Onze zevende verkenningstocht begon aan de brug over het kanaal, langs de zijde van Lozen-centrum. We wandelden langs het kanaal richting de grens en stelden vast dat deze waterweg nog veel wordt gebruikt, zowel door vrachtvervoer als pleziervaart. Er was ook nog een gebouw merkbaar dat verwijst naar vroegere grensactiviteit. Hier verlieten we het kanaal en gingen via rustige, slingerende wegen richting een groot grensoverschrijdend natuurgebied “Kempen-Broek”.
Na een tijdje stappen richting dit gebied kregen we stilaan de groen pracht inzicht. Daar stopte een wagen bij ons met een nieuwsgierige chauffeur die zich afvroeg waar we naartoe wilden. Toen we onze plannen uitlegden tegen de dame vertelde ze ons dat de weg juist voor het natuurdomein versperd was met grote blokken. We dankten de dame, maar eigenwijs we zijn wilde dat toch weleens met eigen ogen zien en inderdaad, ze had gelijk . Dus keerden we op onze ze stappen terug en bekeken even de stafkaart op zoek naar een andere weg die ons naar deze natuur kon brengen.
Onze stafkaart bracht ons naar hoeve “Smeetshof”, gelegen langs de baan van Bocholt naar Weert. Eens aan de hoeve aangekomen, werden we aangesproken door een van de personen van Natuurpunt. Hij vond onze ontdekkingstocht langs de grens een tof initiatief. Hij gaf ons een woordje uitleg en bezorgde ons enkele brochures van het domein en zijn omgeving. Zo kwamen we te weten dat er in 1873 voor het eerst werd gesproken over het domein “Smeetshof”, na diverse eigenaars kwam het in handen van de gebroeders Smeets die er hun naam aan gaven. Tijdens de jaren ’70 kwam het in handen van een industrieel die het domein omvormde in maïsakkers. In 1999 kocht Natuurpunt het 180 hectare grote domein om het in zijn oorspronkelijke staat te herstellen.
Eeuwenlang was de omgeving van het “Smeetshof” een zeer groot, ondoordringbaar moeras. Het “Bocholterbroek” en de omliggende landduinen en heide waren toen enkele duizenden hectare groot. Pas eind 19de eeuw werd een diepe sloot gegraven om het gebied te ontwateren, nu lopen er drie beken: de Lechterrietbeek, de Veldhoverbeek en de Kreielerrietbeek. Het centrale moerasgebied is de ideale plaats voor vele watervogels, terwijl de bossen dan weer een toevluchtsoord zijn voor vele vogels. Op de open plaatsen en weilanden grazen Galloway-runderen, deze zijn afkomstig van Schotland en van nature uit bestand tegen extreme weersomstandigheden. Hierdoor kunnen ze dan ook in de winter buiten blijven.
Verder stappend en genietend van de prachtige omgeving kwamen we bij een ander natuurdomein uit. Het “Mariahof-De Luysen” is een groot vijver en groengebied dat we via beken en waterlopen passeerden. We wandelden zo het groengebied “Stamprooierbroek” binnen, ook weer een grensoverschrijdend gebied en een restant van een enorm stroommoeras. De A-beek vloeide er in een kom en was plaatselijk tot één kilometer breed. Rond 1870 werd het gebied grotendeels drooggelegd door een afwateringskanaal aan te leggen. Nu bestaat het broek uit elzenhoutbossen, wilgenstruweel, open moeraszones, natte weilanden en eikenbossen. Het was intussen alweer middag en onze maagjes vroegen om gevuld te worden. Met een botterhammetje in de hand viel het ons weer op hoe mooi het leven kan zijn, zo ten midden de rust en het groen.
Een half uurtje later werd de verkenningstocht verder gezet langs weilanden , bossen en waterlopen. Eens de bossen achter ons gelaten kwamen we al vlug in het industriepark Heikemp (gehucht van Kinrooi), wat wel even wennen is als je een halve dag in volle rust hebt doorgebracht. We arriveerden zo aan de vroegere grensovergang langs de baan Molenbeersel (Kinrooi) naar Weert. Van hieruit vervolgden we onze tocht via weilanden en landbouwbedrijven. We stelden ook vast dat er in deze streek veel aan akker- en tuinbouw wordt gedaan en vermits augustus een oogstmaand is, waren verschillende dorsmachines hun werk aan ’t doen. Het graan werd geoogst en de akkers bleven als kale stoppelvelden achter, dit was ook wel het teken dat de herfst er weer sneller zal zijn dan we denken. Ook zijn vele grote preivelden onze bondgenoot de eerst volgende kilometers.
Aan grenspaal nr. 146 in Kinrooi kwamen we op een hoekje dat onze gedachten terugbracht naar de “Eerste Wereldoorlog”. Het is al de derde maal sinds we op zoek zijn gegaan naar vergeten smokkelpaden dat we herinnerd worden aan de gruwel van bijna honderd jaar geleden. Op 17 maart 2010 werd hier een monument opengesteld dat de naam “De elektrische draad” meekreeg. Hier werd ook een wachthokje en schakelhuis bijgeplaatst en in kontast met de bouwvallige hoeve die hier dichtbij staat, is het niet moeilijk om terug te gaan in de tijd. Deze draad was tussen 1916 en 1918 hier werkelijkheid.
Verder stappend komt Kessenich stilaan in zicht, maar juist voor we het dorp binnen wandelden, passeerden we nog een kasteel. Het waterslot “Borgitter” werd gebouwd begin 16de eeuw door Jan van Waes, drossaard van het graafschap Horn. Er is,buiten de hoektoren van dit kasteel, niets bewaart gebleven, het huidige gebouw in Maaslandse stijl dateert van eind 18de eeuw en is gefundeerd op eiken palen. Er is ook een 17de eeuwse watermolen te bewonderen op het hof van dit landgoed.
Eens dit voorbij wandelden we al tussen de huizen en kwamen aan de baan van Maaseik naar Venlo. Aan deze grensovergang stopte onze zwerftocht door de noordelijke Limburgse gemeentes. Als we even verder kijken op de kaart zien we dat op korte afstand de Maas, wat daar weer allemaal te beleven valt vertel ik je in een volgend schrijven. Voor we huiswaarts keerden, werden de kelen nog even doorgespoeld met een frisse pint.
GOED OM WETEN.
*De routebeschrijving van deze tocht is te bekomen op brunojoosen@skynet.be
*Kaartgebruik: Topografische kaart 1/50.000, nr. 10-18 Maaseik.
*Overnachten Lozen: Toerisme Bocholt, Dorpstraat 16, 3950 Bocholt.
Tel.: 089/46 04 83, website: www.toerisme.bocholt.be
*Overnachten Kessenich: VVV Infodienst, Maasstraat 82 bus 3, 3640 Kinrooi
Tel.: 089/56 47 36
*Bereikbaar: Lozen, De lijn nr. 48 Hasselt-Peer-Hamont/Neerpelt
Website: www.delijn.be
Kessenich, De Lijn nr.15 Maaseik-Kinrooi-Molenbeersel
Of belbus nr. 720
Website: www.delijn.be
