Grensafstand: +/- 24 km.
Wandelafstand: +/- 27 km.
Ligging: provincie Antwerpen
Wuustwezel ligt een 30 km ten noorden van Antwerpen.
Meerle is een deelgemeente van Hoogstraten.
De keuze om onze tocht langs de baan Wuustwezel – Zundert te starten, deed ik niet zomaar. Deze grensovergang kan terugkijken op een rijk verleden. Het oude tolkantoor stond begin vorige eeuw ongeveer 1 km van de eigenlijke grens. In 1938 werd die richting Nederlandse grens verplaatst. Door de jaren heen groeide het uit tot één van de belangrijkste grensovergangen van Europa. Daar kwam verandering in door de aanleg van de autosnelweg E19, waardoor de douane-expediteurs naar Meer verhuisden. Door het openstellen van de grenzen in 1993 kwam een definitief einde aan de grensactiviteiten.
Zo gezegd zo gedaan. Op een zaterdagochtend in oktober vertrokken Rolf en ik richting Wuustwezel. Doorheen de herfstschemering kondigde zich een nieuwe dag aan. Al waren de weervoorspellingen niet echt gunstig, we konden toch blauwe gaten ontdekken in het grijze wolkendek. Bij dit mooie ochtendlicht kon Rolf het niet laten zijn fototoestel onmiddellijk boven te halen en de eerste beelden te schieten. Nadien bonden we onze rugzakken om en begonnen aan de tocht, doorheen het landelijke Wuustwezel en Loenhout, een typische landbouwstreek. De eerste uren waren dan ook een aaneenschakeling van hoeves, weilanden, koeien en maïsvelden.
Al stappend genoten we van de groene omgeving, maar boven onze hoofden werd de lucht alsmaar grijzer en uiteindelijk liet het dikke wolkendek zijn inhoud de vrije loop gaan. Vlug de regenkledij aan en met de gedachte “na regen komt zonneschijn” voor ogen trokken we verder. Onderweg spraken we een landbouwer op leeftijd en hij vertelde ons dat er in de omgeving vele kleine paadjes waren verdwenen door de ruilverkaveling. Die had hier jaren geleden een heel ander gezicht gegeven aan de omgeving: grachten werden recht getrokken en de wegen geasfalteerd.
Na deze landelijke babbel stapten we verder en passeerden het “Kasteel van Maxburg”, wat ons er aan herinnerde dat we op het grondgebied van Meer (Hoogstraten) waren aangekomen. Waar men hier ook kijkt, overal zijn er serres te zien. Het zijn namelijk de tuinbouwers van deze streek die zorgen dat wij in het seizoen kunnen smullen van de overheerlijke aardbeien.
Eens het afrittencomplex van Meer voorbij, kwamen we terecht in de industriezone die is ontstaan rond de grensovergang langs de E19. Zowel aan Belgische als Nederlandse zijde is hier veel bedrijvigheid. Alleen de leegstaande expeditiekantoren maakten ons nog bewust welke omvang deze grenspost wel had. Hier werd weer tijd gemaakt voor de nodige foto’s en tot onze grote vreugde hield het op met regenen en trokken de donkere wolken stilletjes weg.
De drukte van de grensovergang achter ons gelaten kwamen we al snel in Meersel-Dreef, ook wel eens “Het Lourdes van de Noorderkempen” genoemd. De kerk en het klooster van de Minderbroeders Kapucijnen en het Mariapark met zijn befaamde grot lokken nog vele duizenden bedevaarders, vooral in de meimaand.
In het meest noordelijke hoekje van ons land kwamen we terecht in café Moskes. Er staan 3 grenspalen rond het café, dus was voor ons de zaak duidelijk: hier loopt de grens door de gelagzaal. We raakten aan de praat met de waardin en zij wist ons te vertellen dat er een paar tafels op Nederlands grondgebied staan maar het café is echt Belgisch. Vroeger toen het nog ’t Hoekske heette, was het een echt smokkelcafé. De grensovergang, toen nog met bareel, was aan de voordeur van het café. Terwijl men de douaniers bezighield, werden de goederen langs de achterdeur (Nederlands grondgebied) binnengebracht. Over de toog werd het naar een aanpalend vertrek doorgegeven en via het venster kwam het in België terecht. Deze en nog vele andere zware verhalen worden hier nog steeds met volle overgave verteld.
Eens de koffie op, werd het tijd om verder te stappen en dit deden we een stuk naast de Mark, deze rivier verlaat hier ons landje. Zo ging de tocht verder richting de bossen in en rond Meerle. Het Domeinbos De Elsakker vormt een prachtige groene grens met Nederland. Bij het verlaten van het domein passeerden we nog een mooi kapelletje anno 1920. Eens de grote baan naar Strijbeek overgestoken, liepen we langs rustige wegen om privaat Domein Leembeek heen. Terug in de weilanden aangekomen, zagen we in de verte Ulicoten liggen en begon de avond weer te vallen. We besloten moe maar voldaan een punt te zetten achter onze eerste etappe.
GOED OM WETEN.
*Kaartgebruik: Topografische kaart 1:50.000,nr 2-8 Meerle-Turnhout.
*Overnachten Wuustwezel:
Toeristisch kantoor:Gasthuishoeve, Dorpstraat 36, 2990 Wuustwezel
Website: www.wuustwezel.be
*Overnachten Meerle:
Toeristische dienst, Vrijheid 149, 2320 Hoogstraten
Website: www.hoogstraten.be
*Openbaar vervoer: Wuustwezel en Meerle bereikbaar met De Lijn.
Info; www.delijn.be
